Łyżwiarstwo figurowe to efektowny sport, w którym soliści lub pary występują na lodzie. Dyscyplina ta łączy sztukę, taniec, balet i sport. Mimo że poruszanie się na lodzie dawniej służyło jako forma transportu, dziś jest popularną dyscypliną i jednym z najpiękniejszych sportów zimowych. Poznajmy najważniejsze zasady i punktację.

Zasady i punktacja

Sportowcy wykonują różne ruchy i figury – z biegiem lat ich repertuar znacznie się poszerzył. W ten sposób muszą zaimponować grupie sędziów, którzy oceniają ich występ na podstawie stopnia zaawansowania prezentowanego układu, poprawności w wykonaniu figur, talentu i kontroli nad wykonywanymi skokami, spinami, obrotami czy spiralami.

Celem sportowców jest uzyskanie najwyższych ocen od sędziów, ale sposoby zdobywania punktów są różne, zależą od charakteru imprezy. We wszystkich zawodach muszą oni jednak wykonać jak najwięcej różnych ruchów, by zdobyć jak najlepszy wynik. Jednak powinni oni zróżnicować swoje wyniki. Reguła Zayaka mówi, że uczestnik nie może próbować potrójnych lub poczwórnych skoków więcej niż dwa razy.

System Sędziowania ISU

Zawodnicy są punktowani zgodnie z Systemem Sędziowania ISU (używany jest on od sezonu 2004/2005) przez panel sędziów (najczęściej obejmuje on dziewięcioro sędziów, w tym inspektora technicznego). Służy on do sędziowania w łyżwiarstwie figurowym w konkurencjach jazdy indywidualnej (soliści, solistki), par tanecznych, par sportowych i łyżwiarstwa synchronicznego.

W ramach tego systemu sportowcom przyznaje się różne punkty za konkretne rodzaje ruchów i skuteczność ich wykonywania. Ostatecznie obliczany jest stopień wykonania (GoE). Potem stosuje się tabelę skali wartości, aby tę ocenę zmienić w tzw. ocenę ogólną.

Ocenie podlegają jednak nie tylko umiejętności, ale także wydajność, praca nóg, interpretacja, skuteczność, ogólna realizacja figur, choreografia i czas wykonania układu. Złożone manewry są zwykle oceniane najwyżej, jeśli zostaną one poprawnie wykonane.

Lena.k