Odmrożenie:

Powstaje na skutek długotrwałego oddziaływania niskiej temperatury na odsłonią lub nie dostatecznie ukrwioną część ciała. Przy odmrożeniu pierwszego stopnia skóra jest blada i pozbawiona czucia, a przy lekkim ogrzaniu mocno się zaczerwienia. Poszkodowany odczuwa silny ból i piekący świąd. Należy zdjąć odzież z odmrożonego miejsca i powoli je rozgrzewać, np. w letniej wodzie, dolewając stopniowo coraz cieplejszej. Poszkodowanemu należy podać do picia ciepłe i mocno osłodzone napoje. W przypadku silniejszego odmrożenia, kiedy na skórze występują wypełnione płynem pęcherze, należy nałożyć na nie jałowy opatrunek i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Skręcenie:

Uraz ten polega na uszkodzeniu (ale nie zerwaniu) torebki stawowej. Objawia się silnym bólem, zasinieniem i opuchlizną wokół stawu oraz jego nienaturalną pozycją. Najbardziej narażone na skręcenia są stawy skokowe i kolanowe. Pierwsza pomoc polega na unieruchomieniu stawu poprzez usztywnienie stawów z nim sąsiadujących. Można do tego wykorzystać bandaż, części ubrania (szalik, apaszka) i dwa twarde podłużne przedmioty (proste gałęzie, części stelaża z plecaka, kijki teleskopowe). Po udzieleniu pierwszej pomocy lepiej nie transportować chorego we własnym zakresie, bo można wyrządzić mu większą krzywdę, chyba że dysponuje się samochodem lub też pozostawienie poszkodowanego w miejscu wypadku zagraża jego życiu, np. z powodu mrozu. Najlepiej wezwać pomoc i cierpliwie na nią czekać.

Zwichnięcie:

Mamy z nim do czynienia, jeśli doszło do całkowitego przemieszczenia wobec siebie powierzchni stawowych oraz do zerwania torebki stawowej i wzmacniających ją wiązadeł. To bardzo poważny i bolesny uraz, objawiający się, podobnie jak skręcenia, silnym bólem, zasinieniem, opuchlizną wokół stawu, nienaturalnym ustawieniem kończyny. Na zwichnięcia najbardziej są narażone stawy skokowe i kolanowe, a także barkowe i łokciowe, których uszkodzenie następuje najczęściej na skutek upadku. Udzielając pierwszej pomocy, należy postępować tak, jak przy skręceniu i jak najszybciej przetransportować poszkodowanego lub wezwać pomoc.

Złamanie:

Złamanie to poważny uraz polegający na częściowym lub całkowitym pęknięciu kości. Szczególnie niebiezpieczne jest złamanie otwarte, kiedy odłamki kości przebijają skórę i tworzy się rana. Objawy złamania to ból, obrzęk, zaczerwienienie skóry, ewentualne nienaturalne ułożenie kończyny. W większości przypadków złamaną ręką lub nogą nie można wykonać żadnego ruchu, czasem też pojawia się ruchomość kończyny w miejscu, gdzie normalnie nie występuje. Wszystkie złamania wymagają interwencji lekarza, więc po udzieleniu pierwszej pomocy (podobnie jak w przypadku skręcenia i zwichnięcia), należy jak najszybciej przetransportować poszkodowanego do punktu medycznego, a jeszcze lepiej wezwać pomoc.

Pierwsza pomoc:

Jeżeli dojdzie do wypadku (zejście lawiny, skręcenia, złamania, odmrożenia), należy pamiętać o poniższych zasadach: jeśli jesteś pierwszą osobą w miejscu wypadku, postaraj się ocenić stan poszkodowanego, chroń jego organizm przed wyziębieniem jeżeli to możliwe, nie opuszczaj poszkodowanego w przypadku złamania (skręcenia) nie udzielaj pomocy przed przybyciem ratowników, nieumięjętna pomoc może bowiem zaszkodzić poszkodowanemu. Ogólnie przyjęty system wzywania pomocy w razie wypadku to sygnał dźwiękowy lub świetlny nadawany sześć razy na minutę. Odpowiedzią jest sygnał o częstotliwości trzy razy na minutę. Jeśli trzeba będzie skorzystać z pomocy śmigłowca, ułóż ręce do góry w kształcie litery Y, gdy pomoc nie jest potrzebna, jedną rękę unieś do góry, drugą opuść wzdłuż ciała. Nie pozdrawiaj pilota śmigłowca. Staraj się znać aktualny numer telefonu do najbliższej stacji GOPR (TOPR) w rejonie, w którym przebywasz.